Islamofobie, anti-semitisme, homofobie, jodenhaat, vervolgde christenen, beschoten synagoges, moskeeën, kerken...
Ik kan nog wel 20 regels vullen. Maar met elke regel zou ik moedelozer worden. En dat is nu juist niet wat we nodig hebben, denk ik.
Vanaf de zijlijn is het natuurlijk makkelijk schrijven. Maar de angsten in de samenleving nemen hand over hand toe. Trauma's ontstaan dag in dag uit in mensenlevens en wat daar in de toekomst aan vast hangt weet nog niemand, maar ik kan er wel een voorspelling op loslaten: onbegrepen gedrag zal toenemen, de psychiatrische instellingen zullen moeten worden uitgebreid en de zorgkosten zullen aanzienlijk oplopen, om nog maar niet te spreken van maatschappelijke onrust en kosten.
Angst bouwt op angst.
We moeten moed hebben. Moed om stappen te zetten waarmee we de angst te lijf gaan. Angst is een muur tussen mensen en ik zeg: haal die muren omver. Stap op je medemens af en luister. Luister naar elkaar, naar wat je ten diepste bezig houdt en naar wat die ander ten diepste bezighoudt, voordat het te laat is: want angst leidt tot verdediging en verdediging leidt tot muren en muren moeten beschermd worden en bescherming betekent al te vaak geweld, grof geweld. Begrenzingen kunnen helpen om vrijheid te garanderen, maar meestal helpen ze weinig om angst af te bakenen. Angst sijpelt door geweerlopen en kanonnen, dringt met raketten binnen in levens en doodt deze.
Mens worden betekent voor mij het woord vlees laten worden: woorden zoeken, uitspreken, woorden soms ook terughouden, soms niet uitspreken, wanneer ze niet dienen.
Dat mensworden is een probeersel, een uitdaging, opgave. Zelfs Gods Woord heeft het in christelijke zin geprobeerd... soms moet je geweld ondergaan om een nieuw begin te kunnen maken: dat je niet gehoord mag worden om gehoord te worden.
Comments